De zweepworm heeft een draadvormig uiterlijk waarbij een kant dikker is dan de andere kant, waardoor de vorm lijkt op die van een zweep. Een volwassen zweepworm is ongeveer vijf tot acht centimeter lang.

De volwassen zweepworm leeft in het laatste gedeelte van de dunne darm en het eerste deel van de dikke darm waar zij zich vasthecht aan de darmwand. Het vrouwtje legt minder eitjes dan andere wormen en de periode waarin er geen eitjes worden afgeworpen zijn langer. Het is daarom lastig om de eitjes in de ontlasting van de hond of kat terug te vinden, zelfs wanneer er herhaaldelijk onderzoek plaatsvindt.

Symptomen

Zweepwormen kunnen leiden tot dikke darmontsteking wat zich uit in acute, chronische of steeds terugkerende diarree die vaak slijmerig en bloederig is. Honden en katten die kampen met een zware zweepwormbesmetting kunnen gewicht verliezen en bloedarmoede ontwikkelen.

Behandeling

Er zijn diverse middelen die effectief kunnen worden ingezet ter bestrijding van zweepwormen, zoals [aanvullen]. Het is echter lastig om voldoende hoge concentraties van de werkzame stof tot in de dikke darm te krijgen, wat van de zweepworm een hardnekkige, moeilijk te bestrijden parasiet maakt.

Om de kans op een succesvolle behandeling te vergroten, wordt aangeraden om de hond of kat drie weken na de eerste toediening opnieuw te behandelen en drie maanden na de tweede behandeling nog eens.

Preventie

Eitjes in de omgeving kunnen tot vijf jaar besmettelijk blijven. Op openbare plaatsen als parken en uitlaatgebieden is de grond vaak zwaar vervuild met zweepwormeitjes en is de kans op herbesmetting dus groot.